To nie do pomyślenia, żeby potwór dał się ujarzmić jakiej ludzkiej kreaturze. Jest w błędzie, jeżeli myśli, że stał się łowcą. Czując ogromną złość stawiam go do pionu potężnym Uppercutem, po czym wynoszę go, przygotowywując do następnej akcji. Prychając pianą z pyska zataczam koło na środku ringu i wbijam oponenta w matę błyskawicznym Scoop Slamem. Podłoże kwadratowego pierścienia aż zadrżało w posadach, jednak był to dopiero początek. Widownia poczęła buczeć, jednak niezbyt interesuje mnie poparcie tych niczego wartych ludzkich kreatur. "Tanecznym" krokiem zachodzę za zginającego się z bólu Finna, czekam na odpowiedni moment i ... Efektywny German Suplex ponownie wbija przeciwnika w matę. Dominacja wzrasta, lecz to jedynie początek ...

Nie zatrzymując swojej inicjatywy podrywam Balora w górę i wysyłam silnym Irish Whipem w kierunku narożnika. Oponent wbija się w niego jak w masło i zostaje w nim na dłuższą chwilę. Ja, biorąc niemały rozpęd wbijam weń delikwenta efektywnym Corner Splashem, który wybija go z kątu ringu niczym katapulta. Finn jednak nie ląduje na deskach ringu, więc pomagam mu w tym soczystym Clotheslinem. Podłoże aż zadudniało, a obity rywal złapał się za potylicę. W jego oczach dało się dostrzec niemały ból i w końcu ... strach. Począłem dyszeć i wykonywać mój szaleńczy taniec szczerząc się resztką uzębienia do zebranej, wrogo nastawionej do mnie widowni. Nie mogłem dłużej czekać, nie teraz gdy tak nasyciłem się moją dominacją ... Energicznie poderwałem przeciwnika do pionu i z wielką energią wysłałem go na liny Irish Whipem. Poczułem ogromny przypływ energii, gdy bezbornny Balor podążał w moją stronę. W odpowiednim momencie wyniosłem go w górę i wykonałem jakże efektywną akcję o nazwie Gorilla Press. Rywal przepięknie trzepnął w matę, a ja podbiegłem do lin i począłem z całej siły nimi trząść i toczyć pianę z pyska. Teraz już nikt nie może mnie powstrzymać.

Kątem oka zauważyłem, że moja ofiara podjęła próbę powrotu do stójki. "Nie dzisiaj ptaszyno" - pomyślałem i niespodziewanie odwróciłem się w kierunku Finna. Balor chwiejnymi ruchami wracał do pozycji stojącej, jednak moja błyskawiczna reakcja i Running Lariat pomogły skrócić męki mojgo przeciwnika i powrócił on do dogodnej dla mnie pozycji. Widziałem, że delikwent poleży jeszcze dłuższą chwilkę na macie ringowej, więc zdecydowałem się podjąć akcję wysokiego ryzyka. Przy ostrym heelu publiczności wspinałem się na narożnik, który miał być podstawą następnej wykonanej przeze mnie akcji. Finn powoli wracał do żywych, a ja jedynie o tym marzyłem. Powoli wodził zamroczonym spojrzeniem, aż w końcu trafił na widok lecącej w jego kierunku kreatury. Zmiażdżyłem wręcz tym Flying Clotheslinem Balora, ponownie sprowadzając go do parteru. Adrenalina buzowała wręcz w moich żyłach, a oponent zwijał się z bólu. Nie miałem zamiaru pomagać znowu tej ofiarze wracać do pionu, więc podbiegłem do niego i zalałem gradem stompów (+ Fury). "Wstawaj, no wstawaj! " - Krzyczałem do niego popadając w dziwne spazmy. Koniec tego biedaka jest bliski, czuje to, naprawde wyraźnie.

Niestety, ale chwilowa dominacja w oka mgnieniu przeszła na stronę sennego stwora. Boogeyman sprytnie wydostał się z zapiętej dźwigni. Jego nieustępliwość i zawziętość zaowocowała w chwilową władzę w kwadratowym pierścieniu. Osłabiał mnie skutecznymi akcjami oraz sprawiał, by naoczni świadkowie poczęli wątpić w moją przemianę. Ja jednakże byłem spokojny o swój byt w tymże pojedynku. Pomimo licznych uderzeń starałem się bacznie analizować sytuację w ringu oraz śledzić przynajmniej kątem oka położenie adwersarza. Tak oto moja cierpliwość i sumienność została nagrodzona. Wróg poczuł się na tyle dobrze, że uznał iż pora na wykonanie tak zwanej akcji wysokiego ryzyka. Powoli i zarazem ostrożnie podnosiłem się do pionu. Czekałem na odpowiedni moment do ataku. Gdy rywal odbił się od lin instynktownie obróciłem się na pięcie w jego stronę i natychmiastowo wyskoczyłem w górę, wysuwając przy tym nieco wyżej prawy bok. Tak oto wyprężona niczym struna ofiara  zainkasowała Spear.

Jakim cudem ta ludzka kreatura to przetrwała?! Nikt nie ma prawa odciągać bestii w ten sposób od posiłku, NIKT! Napędzany rządzą zemsty zacząłem podnosić się za pomocą lin, które wbijały się w palce pod moim ciężarem. Moje zwierzęce spojrzenie przemierzało rzędy tych ohydnych stworzeń, które dopingowały Balora. Mogli krzyczeć wniebogłosy, jednak dzisiejszej nocy to potwór z czeluści okaże swoją potęgę i wyższość. Trzecia lina pojawiła się w moich łapskach, a wraz z nią nieokiełznany gniew. Adrenalina, która zdawała się wypełniać moje żyły po brzegi, w znacznym stopniu uśmierzała wszystkie skutki tego starcia. Stałem już na równych nogach, jednak niepohamowana żądza zwycięstwa nie pozwalała mi ułożyć konkretnego planu. Wszystkie partie ciała zdawały się krzyczeć "ATAKUJ!". Tej gnidzie pełzającej teraz po macie ringowej należał się specjalny wymiar kary, taak, to pewne. Niesiony spazmami ekstazy, która omotała moją świadomość zatrzymałem moją uwagę na rywalu. Ewidentnie było widać w nim słabość człowieka, który nie potrafi poskromić bólu. Krążąc dookoła obitego przeciwnika, niespodziewanie padłem płasko na matę ringową. W mgnieniu oka dopełzłem do Balora i szepnąłem mu do ucha - "Widzę, że jesteś zmęczony ... Może pomogę Ci już zasnąć?". Po tych słowach zerwałem się na równe nogi i złowieszczo zarechotałem, budząc strach i niepewność.

Przeczytałem wasze posty i jestem pod wrażeniem:

a) Wczucia w gimmick u Ahmeda.
b) Użytego słownictwa u Poradka.
c) Ze sędziuje prawię całą walkę sam .


Ahmed - przepięknie wczułeś się w gimmick jakim otacza się Boogeyman. Czytając to przypomniało mi się jak fajnie grało się kiedyś, bo czuć w twoim poście taki typowy old school z dodatkiem gracji i wytrwałości...czuć ze sprawia CI to jako tako przyjemność.

Poradek - zaskoczyłeś mnie ciągiem ułożonych zdań, trochę główkowałem nad nimi i muszę powiedzieć ze biorąc pod uwagę gimmick i słownictwo, również jestem na tak w twoim wykonaniu jako gra Ballorem. Zdania kompletne i bez bezsensownych słów, które przeszkadzałby tylko w poście.

Rozmyślając tak o 00:30 doszedłem do wniosku ze oba posty są strasznie unikalne i brak w nich jakichkolwiek powtórzeń. Dlatego zarządziłbym tu remis, obaj pokazaliście się naprawdę z dobrej strony i nie pozostaje mi nic innego jak rozwiązać waszą sprawę w inny sposób, a mianowicie Kto Ładniej na maksymalnie 350 słów! Atak wraz z waszymi gimmickami powinien wyjść świetnie!

Kluczowe momenty przedstawione w punktach:
Poradek - 1,5 pkt (Opis i remis w opisie)
Ahmed - 0,5 pkt (Remis w odpisie)

Więc widzicie ze wszystko praktycznie zależy od tego kto ładniej, bo walka strasznie wyrównana i jednym postem Ahmed może wyrównać punktację, a Poradek może jednym postem czuć pewną wygraną starcia. Do boju panowie!

Pierwszy stomp wylądował prosto na buźce oponenta. Finn schował swoją twarz w dłonie, przez które ukradkiem przedostały się pojedyncze łzy. Czy to ten człowiek zamierzał ujarzmić Boogeymana? Marę nocną, której powstrzymanie graniczy z cudem? Kolejny stomp trafił tym razem na śródręcze delikwenta, który wydał ze swojej gardzieli coś w postaci jęku. Pokarm przecież nie może się stawić łowcy, nie może! Ostatni energiczny stomp znalazł swoje miejsce na piszczelu Balora, który przeturlał się na sam środek ringu. Nie chcąc, aby mój posiłek zaczął się bronić, na palcach począłem zmierzać w jego kierunku. "Czy czujesz jak nadchodzi mrok?" - śpiewałem pod nosem piosenkę w rytm jednej z wielu kołysanek. Bezbronny rywal leżał na deskach ringu, a ja stanąłem nad nim w rozkroku i objąłem moimi wielkimi łapskami jego pulsującą ze zmęczenia gardziel. "Pogrąży Cię nieludzkie zło!" - końcówka szatańskiej kołysanki wydobyła się z mojej paszczy, a Balor powędrował ku górze za sprawą Two-Handed Chokelift. Z psychopatyczną radością delektowałem się każdym osobnym pulsem, który emitowały jego żyły na moich łapskach. Spojrzałem mu głęboko w oczy i w końcu zauważyłem to, czego od początku tej walki pragnąłem - strach. "Dalej, walcz o powietrze nędzna istoto, walcz!" - ryknąłem na cały głos, ściskając szyję rywala z całej siły i przeraźliwie rechocząc. Finn począł wymachiwać wszystkimi kończynami, a w jego oczach dało się zauważyć niewielkie, czerwone plamki. Jego wierni fani zaczęli buczeć, jednak ja - potwór omamiony ferworem walki nie zwracałem na nich uwagi. Niespodziewanie obróciłem swoją paszczę w stronę tych obrzydliwych wytworów natury i spytałem : "-Czy to właśnie wasz bohater?!". W jednej chwili na całej widowni uniósł się chant "Balor", a ja czując ogromny gniew, cisnąłem tym chłystkiem o deski kwadratowego pierścienia. Finn wił się z bólu na macie zupełnie jak robak. "Taak, pyszny robaczek" - pomyślałem i zacząłem odprawiać mój szaleńczy taniec wewnątrz areny, w której toczył się dzisiejszy bój. Co chwila prychałem pianą z gęby czekając, aż moja ofiara ustawi się w dogodnej pozycji. Balor ociężale podnosił się za pomocą lin, aż w końcu złapał pion. Nie mógł jednak cieszyć się tym sukcesem zbyt długo, ponieważ jeden celny Big Boot wysłał go poza kwadratowy pierścień. "Czas spać!" - ryknąłem, a wyraz zadowolenia wyraźnie malował się na moim pysku.

Ahmed - Twój post jest kompletny, tj: Wyraźny gimmick, płynność i w przeciwieństwie do poprzedniego fragmentu masz zachowaną interpunkcję. Zgadzam się z opinią Rafiego - gimmick bajka.

Michael - Co do tego postu nie mam pytań, podobnie jak u Twojego rywala post jest kompletny. Nie mam się o co przyczepić.

I teraz to ja mam problem. Nie wiem kogo z was puścić dalej, gdyż obydwa posty na jednakowym, wyrównanym poziome. Poproszę o opinię trzeciego sędziego.