Introduce to the ring, from Boston, Massachusetts, "The Boss" Sasha Banks !!!

Ewentualnie +12 《☆》

Kiedy miałam podpisać kontrakt z wielką federacją wrestlingową, to wielu mówiło mi, że mój los jest przesądzony, ponieważ dysponuję znaczoną talią kart. Gdzie są teraz ci, którzy uważali, że nic nie osiągnę? Pewnie mają chęć zakopać się pod ziemię i mnie z całego serca przeprosić, aczkolwiek nie oczekuję od nich tego - jestem wojowniczką, która bardzo dobrze zna swoje wartości. Wczoraj pokonałam AJ Lee, a dziś podtrzymam swoją passę, wygrywając z byłą pretendentką do tego tytułu. Beznamiętnym wzrokiem otaksowałam ją, poprawiając swoje rude włosy, które opadały na moją delikatną twarz. Językiem dotknęłam swoją górną wargę, po to, aby seksownie nawilżyć suchą powierzchnię. Doping wzmógł się, bo to bardzo podobało się tym wszystkim "samcom alfa"... Gdy usłyszałam dźwięk rozpoczynający walkę, to natychmiastowo odbiłam swoje barki od sterczących gąbek narożnika, aby pojawić się w pionie. Z grymasem na twarzy pokręciłam przecząco, pokazując iż Sasha dziś nie ma najmniejszych szans w pojedynku ze mną. Doskoczyłam do niej bardzo szybko, aby wejść z nią w klasyczny klincz, który udało mi się szczęśliwie wygrać. Banks poprzez uderzenie w moją wątrobę spowodowała, że musiałam rozerwać uścisk, lecz nie dałam jej ani chwili wytchnienia - raptownie wyskoczyłam do góry, aby potraktować jej głowę uderzeniem ze stopy - Soccer Kick. "Come on Becky!" - krzyknął ktoś z trybun, a był to impuls, który zaowocował następną akcję. Powstałam i zareagowałam, co wyszło wpraniu, ponieważ zauważyłam, że moja konkurenta upadła plecami na liny. Sprawiło to, że się od nich odbiła i powróciła do mnie - Big Boot!

Bardzo dobre posty, jednak jeśli miałbym wybrać jeden z nich to po dłuższym zastanowieniu postawiłbym na kontynuowanie i inicjatywie dla Becky Lynch! Post zawierał dobrze dobrane słownictwo i bardzo nadrabiał prostotą. Poradek post również dobry jednak w pewnym momencie nie wiedziałem co czytam, takie słowa używałeś. "...zaś zaciśnięte na bicepsach place pobladły. Chciałam ją dopaść i odpłacić pięknym za nadobne." np. to zdanie właśnie. Postaw na prostotę, a na pewno będzie lepiej! Dalej Divas Champ!

Rudowłosa wieśniaczka powinna się poddać już na samym początku tejże walki, lecz jej durna duma nie pozwoliła na ten jakże oczywisty ruch. Dla mnie to jednak nie był problem nie do rozwiązania, albowiem z przyjemnością przyprawiłabym jej dotąd uśmiechnięta gębę o kilka wyrazistych siniaków. Jestem i będę najlepszą kobietą w kobiecej dywizji. Potrafię wykonywać manewry, o które inne dałyby się pokroić. Nikt się nie może ze mną równać! Wkrótce odbiorę pas tej Irlandzkiej dziuni, która po zainkasowanym przed chwilą liściu powoli zaczęła odwracać się w mym kierunku. Trzymając się za poczerwieniały policzek nie patrzyła na mnie, co oczywiście postanowiłam dobitnie wykorzystać. Gdy ta już prawie frontalnie była do mnie skierowana, wykonałam sprawny i zarazem szybki wyskok. W momencie nabrania optymalnej wysokości wypchnęłam swe nogi wprost na jej opuszczoną twarz. Tak oto marne pachołki ujrzały akcję o nazwie Standing Dropkick. Ciało rudowłosej ofiary z impetem uderzyło o sprężystą nawierzchnię. Ku mojemu zaskoczeniu ta nie zabawiła w tej płaszczyźnie zbyt długo, gdyż po dosłownie kilku sekundach szybko poderwała się do stójki. Pomimo szoku byłam na tyle trzeźwa, by ponownie użądlić moja przeciwniczkę. Bez jakiejkolwiek zwłoki ruszyłam z miejsca do przodu. Po postawieniu dwóch kroków uniosłam i wysunęłam w bok prawą rękę. Dzięki temu Running Clothesline został przeze mnie urzeczywistniony. Tym razem oponentka na dłużej pozostała w objęciach śnieżnobiałej nawierzchni. Dzięki temu mogłam zaczerpnąć oddechu i przygotować się do dalszej nawałnicy. Cóż takiego uczyniłam? Otóż ustawiłam się od leżącej paniusi na dosłownie kilka kroków. Górną część tułowia przechyliłam do przodu, zaś zgrabne nóżki ugięłam w stawach kolanowych. Spokojnie filowałam sylwetkę Lynch. Ta po pewnym czasie zaczęła się powoli, lecz konsekwentnie podnosić. Gdy w miarę powstała błyskawicznie ruszyłam i dorzuciłam Hurricanrana.

[Mistrzyni była w potrzasku, lecz czy aby ten news mógłby być szokujący? Dla bezwartościowych niedowiarków z pewnością mógłby być pewnego rodzaju niespodzianką, w końcu Becky po zgarnięciu tytułu mistrzowskiego kobiecej dywizji powinna rozdawać przysłowiowa kartę w kwadratowym pierścieniu WWE. Tak jednak się nie stało. Dlaczego? Gdyż mierzyła się z niekwestionowanym i najwspanialszym Bossem. To ja jestem najlepsza i nikt nie może mi tego odebrać. Kwestią czasu będzie odliczenie mej ofiary do trzech. Może i nie zgarnę pas, lecz utoruje sobie do niego drogę. Z ogromną dozą zażenowania obserwowałam bezradną, rudowłosą wieśniaczkę. Ta po zainkasowanej akcji przeturlała się do najbliższego narożnika, o który to była wsparta swymi plecami. Jej długie kudły opadły na oczy, w skutek czego nie mogła mnie widzieć. Na mej twarzy pojawił się wówczas szeroki uśmieszek. Wizja, jaką miałam w głowię przyprawiła mnie o dreszcze. Oj tak, to był doskonały plan. Grzechem byłoby gdybym go nie urzeczywistniła. W tymże celu szybko ruszyłam do pobliskiej rywalki. W odpowiedniej fazie biegu odbiłam się pod odpowiednim kontem, dzięki czemu dewastujący Corner Low Double Knee stał się faktem. Przyszpilona do przedmiotu głowa Panny Lynch niebezpiecznie zadrżała. Na tym jednak nie zamierzałam poprzestać. Sprawnym ruchem swych dłoni pochwyciłam za wątłe nogi przeciwniczki. Następnie mocno się zaparłam i przeciągnęłam ją na sam środek wrestlingowego ringu. Natychmiastowo podniosłam ją tak by być za jej plecami.Przez cały czas trzymałam za jej ręce. Sprawnie osunęłam się na plecy i zapięłam bezwartościowej mistrzyni dźwignię Reverse Chin Lock.

Niespodziewana porażka Becky! Co się staneło się.