Całą arenę ogarnęła wydobywająca się z głośników dawno nie słyszana muzyka. Wrzawa jaka panowała nagle ucichła a widzowie byli zdziwieni. Wszystkie rozmowy ucichły, panowała grobowa cisza. Nagle ową ciszę przerwał wybuch skromnej ilości pirotechniki tuż przy telebimie, kibice nieco się ożywili.



    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now

Zza telebimu wyłonił się zapomniany już przez każdego Tyson Kidd. Kibice byli bardzo zdziwieni, nie mogli uwierzyć, że Kanadyjczyk powrócił do federacji. Theodore przystanął na rampie odwrócony plecami do widzów i rozłożył szeroko ręce.


 
  Now it's rolled in, the storm is raging deep in me again

    The sun blacked out, and I'm left without a shadow of a doubt

    Flame of fate ignited, burning deep within

     

    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now



TJ spokojnym krokiem zaczął wędrować w kierunku kwadratowego pierścienia od którego miał długi czas odpoczynku. Po drodze mijał grupy fanów na których jednak nie zwracał uwagi. Pewny siebie wędrował w kierunku ringu, a gdy był już przy nim po stalowych schodkach wdrapał się na jego krawędz po czym wskoczył na narożnik ponownie rozstawiając szeroko ręce a następnie wzrokiem przejeżdżając po trybunach.




     


High up, until I hit the ground

    Then I will shatter the walls, until it all comes down now

    Raise up, cause I can finally see

    That I'm the last one standing, and I'm here right now




    Rising from the ground, echoes of the sound

    Ashes of the past, or the present, and the future is now

    Can't wait 'till another goes down, I am the path of destruction, and I'm here right now

 


Muzyka stale wydobywała się z głośników rozstawionych na arenie co ewidentnie odpowiadało Tysonowi. Kanadyjczyk bez większego stresu zeskoczył z szczytu narożnika po czym zaczął stawiać pewne kroki po macie ringowej oczekując na swego dzisiejszego rywala. Przechadzając się od lin do lin Wilson okazywał gotowość do walki.

     
High up, until I hit the ground

    Then I will shatter the walls, until it all comes down now

    Raise up, cause I can finally see

    That I'm the last one standing, and I'm here right now








Ani troszkę nie zestresowany Theodore przystanął w jednym z narożników gdzie po chwili zdjął z swoich uszu słuchawki, które odłożył na bok tuż obok miejsca walki. Odrzucił na bok także spoczywającą na nim bluzę. Tyson przysiadł w narożniku wyczekując rozpoczęcia starcia.

Ostatnio edytowany przez Tadeusz Norek (2016-06-06 16:15:29)

Spoiler:

Dodam tutaj, żeby nie było edycji KP.

Brawler, KO/Rollout

New Face of Fear - Bray jest chodzącym omenem śmierci. Mistyczny, ponadczasowy. Wygląda jak zwykły, trochę szalony człowiek, jednak tak naprawdę jest nieśmiertelnym bytem, wędrującym od jednego wszechświata, do drugiego. Odnalazł sposób, na podróżowanie pomiędzy wymiarami, co na swój sposób go ukształtowało. Od zawsze obłąkany, Wyatt w wyniku szalonego eksperymentu dziesiątki tysięcy lat temu, na Ziemi na której się narodził, został nieśmiertelny. Wtedy powziął sobie zadanie - zniszczyć wszystko, byle tylko ujrzeć ludzkie cierpienie. Tak też narodziła się Nowa Twarz Strachu - niszcząc jedną z miliona identycznych planet, w tak zwanym ziemskim multiwersum. Teraz wylądował na Ziemi #305, odnajdując na niej dziwną federację, zajmującą się wrestlingiem. Zainteresowany przybliżył się do niej, wnikając w jej szeregi. Stwierdził, że pozwoli mu to odnaleźć wybrańców, mających pomóc mu w jego "misji".

Bray zasiadł w narożniku, z rozbawieniem na twarzy przyglądając się swojemu przeciwnikowi. Już nie raz widział tego człowieka w akcji i bynajmniej nie chodzi tu o tą Ziemię. Tyson był kiedyś nawet jednym z wyznawców Pożeracza Światów, gdy ten rozwijał swój plan destrukcji kolejnego wymiaru. Wyatt powoli więc podniósł się z maty, stawiając kilka kroków w kierunku centrum kwadratowego pierścienia. Z rozłożonymi ramionami, pobłażliwym uśmiechem i łagodnym głosem, zwrócił się ku dzisiejszemu rywalowi, a być może przyszłemu uczniowi, sojusznikowi.

- Opanuj złość Tysonie. To ja! Nie poznajesz swojego mistrza? To ja, Sol! Jako on byłem kiedyś znany! Wtedy, gdy kroczyliśmy ramię w ramię z innymi, niszcząc podobny temu świat! Nie pamiętasz mnie?
Rozzłoszczony wypowiadanymi przez Nową Twarz Strachu domniemanymi bredniami, Kidd pokręcił przecząco głową, jednocześnie odpychając od siebie przerażające wizje, nawiedzające jego świadomość. Bray po prostu stał z rozpostartymi rękoma i szerokim uśmiechem wykwitłym na wargach. I nagle ni stąd, ni zowąd szybkim zrywem ruszył na adwersarza, by po chwili wbić się w niego z Clotheslinem i zaśmiać się przerażającym, gardłowym skowytem.

- Jak możesz mnie nie pamiętać uczniu?! To ja zniszczyłem twój dawny świat! A ty mi w tym pomogłeś! Byłeś moją prawą ręką, moim powiernikiem, moim najwierniejszym sługą! I uwierz, tutaj też nim będziesz... Czy tego chcesz czy nie, dzień sądu się zbliża... Musisz wybrać, po której stronie staniesz... Musisz wybrać, co jest dla Ciebie ważne... Musisz posłuchać swojego wewnętrznego ja! Ono krzyczy!

Przy tych słowach Wyatt miarowo wybijał stopą rytm na plecach poległego Kanadyjczyka. Bray nie chciał go skrzywdzić. Widział w nim starego sługę, dobrego przyjaciela. Teraz jednak Tyson był zagubiony, a Pan Wszechświatów musiał pomóc odnaleźć mu drogę... Poprzez ból oraz cierpienie, do zbawienia, tak musiała wyglądać ta droga. Tytuł NxT sprawił, że Theodore zagubił się i stracił możliwość racjonalnego myślenia. Bray postanowił odebrać mu trofeum, by przywrócić dawnemu sojusznikowi pełnię władzy umysłu. Dlatego też rozpoczął proces oczyszczania umysłu, podnosząc oponenta do góry i wykonując Gutwrench Suplex, który stał się pierwszym krokiem, do wyplenienia zarazy. Jednak rytuał nie dobiegł końca. Tyson musiał doznać tego dnia jeszcze wiele cierpienia, by powrócić na dobrą drogę. Dlatego też Pożeracz Światów wziął rozbieg i Running Splashem opadł na adwersarza, który zawył z bólu. Publika również wrzasnęła, jednak z innego powodu - wszechogarniającej wściekłości. Od kilku lat mieli okazję obserwować Braya w akcji i doskonale wiedzieli, że jest obłąkany i zdolny do wszystkiego, dlatego szczerze go nienawidzili. Nie wiedzieli jednak, że przy okazji okazywali strach przed Wyattem... Karmiąc go każdym swoim piskiem przerażenia...

- Uciekajcie!

Non Title Match - czas na odpis 24 h.

Każdy mijający tydzień jest dla mnie wędrówką, której celem jest zajście na sam szczyt federacji. Pierwszy poważny krok już postawiłem, a takowym jest zdobycie tytułu NXT. Wygrane z Crazy Steve'm nie nauczyły mnie zbyt wiele, bowiem obie stoczone z nim batalię kończyły się bardzo szybko, a widzowie jedyne co mogli w nich oglądać to mą kompletną dominację. Minionej nocy wraz z zapowiedziami mego rywala szykowałem się na solidne starcie, każdy wieczór starałem się poświęcać na odpowiednie przygotowanie... A skończyło się tak jak podczas naszej pierwszej potyczki. Jednakże tego głupca mam już z głowy, teraz czas skupić się na dzisiejszym starciu, w którym dane mi jest rywalizować z powracającym do organizacji, Bray'em Wyattem. Szaleniec niczym szczególnym się nie wyróżniający postanowił wtargnąć na mą drogę ku szczytowi jako kolejna przeszkoda, której zamierzam się przeciwstawić. Oparty o jeden z narożników, stojąc na przeciw konkurenta czułem nieustannie narastające ciśnienie wśród widzów, którzy nie mogli doczekać się początku tejże bitwy, która zapiszę się w mej głowie jako kolejna wojna Kanadyjsko-Amerykańska.

GONG!


Pewien swego wykonałem kilka kroków w stronę centrum ringu, gdzie po chwili doszło do zgrzytu między mną a Wyattem. Splunąwszy na wystawioną dłoń chciałem podać ją memu rywalowi, którego jednak ten fakt nie ucieszył, wręcz przeciwnie - rozzłościł go. Bray dając ponieść się emocjom natychmiastowym ciosem w mój korpus postanowił zainicjować to starcie. Czułem nie lada ból, jednakże nie z takimi przeciwnościami losu dane mi już było się zmierzyć. Windham chcąc szybko się ze mną rozprawić postanowił pchnąć mym ciałem w kierunku lin. Przewidziałem jego zamiary i odbiłem się od będących za mymi plecami naprężonych sznurów zwiększając swoje tempo. Będąc tuż przed opponentem wykonałem energiczny skok do góry zawieszając się na głowie rywala, którą trzymałem pod swą pachą. Następnie z całych sił postanowiłem ściągnąć zarówno samego siebie jak i adwersarza do parteru, wykonując tym samym Spiked DDT. Rotunda zaskoczony przebiegiem wydarzeń ponownie nie przemyślał swej zagrywki, albowiem po raz kolejny rzucił się w mym kierunku z szarżą. Zwykłym skłonem uniknąłem przyjęcia ciosu, by w następnej kolejności powalić szaleńca na matę poprzez Roundhouse Kick. Rywal tym razem nie wracał na nogi tak szybko jak poprzednio, co dawało mi chwilkę nad przemyślenie następnych zagrań. Nim jednak poświęciłem uwagę dalszej taktyce skierowałem się w stronę kibiców i wypowiedziałem w ich stronę kilka słów. " To ja jestem mistrzem! Kanada zawsze górowała nad tą  cholerną Ameryką, a teraz macie tego kolejny dowód!" - ma wypowiedź rzecz jasna spotkała się z niezadowoleniem widzów w postaci gwizdów, co jednak było tylko muzyką dla mych uszu...

Bray po udanych, poprzednich ciosach, przystąpił do kolejnego ataku. Tym razem podniósł Tysona i Irish Whipem wysłał na liny. W efekcie Kanadyjczyk nabrał prędkości, co było potrzebne Pożeraczowi Światów do dokładnego wymierzenia chwytu. Wyatt sam zrobił kilka kroków w kierunku zainteresowanego i rzucił się na niego, wbijając bark w brzuch rywala, jednocześnie posyłając go na matę (Spear)! Huk uderzającego o deski ringowe ciała rozniósł się po całej arenie, wywołując nieprzyjemne ciarki na plecach niektórych z fanów. Ciarki strachu... Bray wyczuł woń przerażenia, delikatnie pociągając nosem i zaśmiał się szaleńczo, czując przypływ sił związany z okazywanym przez WWE Universe strachem. Powoli powstał z pozycji klęczącej i zabrał ze sobą do pionu rywala. Kilka potężnych podbródkowych wytrąciło Kidda z równowagi, dzięki czemu Nowa Twarz Strachu mogła spokojnie schwycić adwersarza w odpowiedni sposób, by wykonać Cutthroat Neckbreaker, po którym nastąpiła pierwsza próba przypięcia! Spokojnie Tyson, za chwilę Cię uwolnię! Cierpienie sprawi, że przejrzysz na oczy... Zobaczysz prawdę!

- Jeszcze tylko trochę Tyson. Za chwilę Abigail zabierze cię do lepszego miejsca! Ukaże ci prawdę! Otworzysz oczy i zobaczysz, jak zepsuty jest ten świat... Jak bardzo ludzie tu nie zasługują na życie! Trzeba zniszczyć ten świat, dla dobra ogółu! Zgnilizna rozprzestrzenia się! Pogrąży cały świat, nim ktokolwiek z was się obejrzy! Podążaj za mną, dołącz do mnie. Pokażemy ci prawdę...

Takimi słowami Bray zwodził rywala, chcąc namieszać mu w głowie. Doskonale wiedział, że świat wcale nie zmierza ku zagładzie. Nie, dopóki Pożeracz Światów tego nie zmieni i nie zniszczy panującego tu porządku i nie zbierze Armii Strachu, która pozwoli mu wcielić w życie swój plan. Wyatt był już niesamowicie głodny. Co prawda przerażenie jakie wywoływał w ludziach w trakcie walki, tu w tym ringu, było podniecające i sycące... Lecz tylko na chwilę. Prawdziwą ucztą będzie strach wydzielany przez ludzi, gdy zorientują się, że świat który znają dobiega już końca! Bray musiał tylko wypełnić kilka punktów planu, perfekcyjnego planu, który nie mógł zawieść! W końcu działał bez zarzutu w wielu innych wymiarach, gdzie jedna po drugiej niszczył wszystkie Ziemie które napotkał na swej drodze. Czasem zajmowało to miesiąc, a czasem 100 lat... Twarz Strachu nigdy jednak się nie poddawała, zawsze pełna nadziei... Na podbój kolejnego świata! Teraz pierwszym żołnierzem miał zostać Kidd. Najpierw musiał jednak wprowadzić go do swojego świata, a trafić tam mógł tylko poprzez doznanie bólu, jakiego nigdy w życiu jeszcze nie doświadczył. Dlatego Bray podniósł Kanadyjczyka po nieudanej próbie przypięcia, by po chwili cisnąć nim na powrót o matę przy małej pomocy DDT! Nie był to jednak koniec - Bray odczekał kilka chwil, stając za plecami rywala, a gdy ten powstał, potraktował go solidnym Big Bootem!

+24

Ostatnio edytowany przez Jakub ;x (2016-06-12 00:19:14)