Widzę to. OS na max. 150 słów, powodzenia.

Głośne buczenie zamarło niemalże na całej arenie, po przebłysku mej nieziemskiej siły. Dało się zauważyć, że wszyscy ci nieudacznicy na trybunach są podważeniem tego, co zrobiłem. Mówili ten okropny grubas, do niczego się nie nadaje jedynie do opróżniania swej wielkiej lodówki. A tym ruchem zamknąłem ich wyszczekana mordy, raz na zawsze. Najwyższy czas dać upust wszystkimi negatywnym emocją, które się we mnie skumulowały. Klęcząc przodem do mozolnie podnoszącego się konkurenta, myślałem nad dalszym przebiegiem tego emocjonującego pojedynku. Nic nie przychodziło mi do głowy, kompletna destrukcja tego Rosyjskiego kmiota, to jedyny cel na dzisiejszy dzień. Głośno dysząc, przyglądałem się uważnie chudemu zapaśnikowi, otarłem jedną z rąk pot z czoła, a następnie mocno uderzyłem oburącz w śnieżno białą mate. Krew buzuje w mych żyłach niczym oszalała, więc czas zniszczyć tego ignoranta, a następnie skoczyć na zasłużoną pizze. Widząc podnoszącego się Alex, aż zadrżałem ze złości, natychmiast uznałem, że nie mogę pozwolić wstać mu z maty. W mgnieniu oka rzuciłem się na niego całym ciężarem ciała wykonując przy tym efektowny Low Clothesline[/color]

Ps. 171 słów.

Edit: Błąd ;/.

Ostatnio edytowany przez Arktos (2016-01-10 19:56:31)

+12 - Nie dałem rady

Agresja z każdą sekundą wzmagała się, nie potrafię już po prostu opanować swej złości. Jak to jest, że w tak szanowanym państwie jest tak ogromna ilość osób wyśmiewających się z otyłych ludzi. Przecież to jest nie do pomyślenia Amerykanin, powinien iść za swoim a nie za jakimś podłym ruskiem. Cały roztrzęsiony powstałem z maty, rozejrzałem się szybkim ruchem głowy niemal że po całej arenie. A następnie ruszyłem wprost na podnoszącego się konkurenta, w głowie miałem ułożony plan jak go sprawnie powalić. Oszołomiony zapaśnik słaniał się na swych nogach, więc w mgnieniu oka, objąłem go w pasie tylko po to żeby trzepnąć nim o śnieżno białą matę za pomocą Spinebuster,a. Zaczynam zapominać o niepowodzeniach z ostatniego RAW, mam nadzieje że na kolejnym wydaniu tej gali zdołam wygrać. Dzisiejszy pojedynek nie odstępuje wcale od tych z udziałem największych  gwiazd tego sportu. Że wszystkich sił będę się starał żeby ta batalia mimo małej oglądalności stała się czymś więcej, dam niesamowity pokaz swych umiejętności. Nie robię tego dla tych durnych fanów robię to tylko i wyłącznie dla siebie. Gorilla Press Slam, który lada moment wykonam na bezwładnym konkurencie to będzie kolejny pokaz siły, którą posiadam. Unosząc leciutkiego Alex, tuż nad głową zastanawiałem się gdzie mam nim cisnąć. Uznałem że najlepszym rozwiązaniem będzie rzucenie go wprost w tych pseudo amerykanów.

Ostatnio edytowany przez Arktos (2016-01-11 22:31:17)

Alex, leciał szybko oraz bardzo wysoko, jednak nie zdołał dotrzeć do celu. Oponent solidnie przyłożył całym swym ciałem o barierki oddzielające nas od nieudaczników zasiadających trybuny. Rosjanin wił się niczym wąż, po bolesnym upadku, widząc jego cierpienie, uśmiechnąłem się szeroko. Podszedłem spokojnie do lin, chwyciłem oburącz za dany przedmiot, a następnie zawołałem głośno" No wstawiaj, ten głupi grubas czeka". Poklepując się po brzuchu, zrobiłem kilka kroków wstecz, po czym ustawiłem się do ataku na wchodzącego konkurenta. Zapaśnik zdołał tylko wśliznąć się do kwadratowego pierścienia. A ja już stałem przy nim z uniesioną stopą na wysokości jego twarzy, Big Boot na powitanie. To naprawdę musiało zaboleć, jak na otyłego zapaśnika chyba dosyć dobrze sobie radzę. Widząc niezadowolenie na twarzach publiczności, kibicującej temu popapranemu Rosjaninowi, postanowiłem, że jeszcze bardziej go przy nich upokorzyć. Podnosząc niemalże nieprzytomnego konkurenta, uśmiechałem się tak bezczelnie, jak tylko mogłem. Kiedy człowiek ten staną już na własnych nogach, spoliczkowałem go, a w następnej kolejności wykonałem brutalne kolanko w brzuch. Dzięki temu zagraniu osobnik się skulił, więc wepchnąłem go między swe uda, objąłem w pasie, a po chwili wyniosłem wysoko w górę. Trzymając go w tej pozycji, przeszedłem się po ringu, demonstrując swą niewyczerpaną siłę, po całym przedstawieniu trzepnąłem gwiazdą o matę efektownym Powerbomb.

Wszystko idzie tak jak sobie to wyobrażałem, może po za tym dopingiem dla tego obłudnego Rosjanina. Czas zakończyć tą batalię w pięknym stylu, oponent leżący na macie, jest kompletnie w moim świecie. Widząc bezwładnego zapaśnika, podszedłem do niego z złością wymalowaną na twarzy. Gniew było widać nawet w mych gestach dla tego można było się spodziewać że lada moment spotka go jakaś przykrość. Tak też się stało podniosłem leciutkiego Alex, a następnie wyniosłem go w górę, zapinając mu Bearhug, na samym środku kwadratowego pierścienia.

Ostatnio edytowany przez Arktos (2016-01-13 20:23:58)

Spoiler:

Wzorowałem się na tym
https://youtu.be/5q4uy_bS_64?t=54s

Co poszło nie tak, gdzie popełniłem błąd i czemu ten obrzydliwy kapitalista trzyma ściska mnie niczym worek z pierzem? To były ważne pytania, jednak nie tak ważne moja obecna sytuacja. Amerykańska bestia trzymała mnie w swoim potwornym uścisku, a ja nie byłem w stanie nie zrobić? Nie, jednak mogłem ponieważ istniała jedna szansa na wyjście z opresji. Opierając jedną rękę na plecach mojego wroga maksymalnie jak to możliwe odsunąłem od niego swoje ciało po czym drugą ręką począłem wymierzać serię uderzeń z łokcia wprost w tył jego głowy. Ciosy raz za razem spadały na jego głowę, a on czując narastający ból zaczął zginać się w pół i rozluźniać uścisk. Moje działania odniosły efekt, dzięki czemu mogłem stanąć obiema nogami na ringu i całkowicie uwolnić się od zaciśniętych na mnie łap. Wykorzystując chwilowe zamroczenie Sodomczyka, wziąłem rozbieg na liny, a po odbiciu się od nich wyprowadziłem trafiający wprost w jego brzuch Dropkick, po którym wróg przyklęk na kolano.

Co to wszystko znaczy? Dlaczego ten podławy jankes sponiewierał mnie niczym zwykłą, szmacianą lakę? Nie było czasu na zastanawianie, musiałem go zniszczyć w imię moich zasad i przekonań, w *imię Rosji i Vladimira Putina. Jednak obecnie było to dość trudne, ponieważ udręka jaką wyprawił mi ten cholerny żywy baner fast food'ów odbiła się nie tyle na moim zdrowiu, co na kondycji. Wziąłem kilka wdechów powoli regulując oddech, uspokoiłem piekło szalejące w mojej duszy, a obrazy chęci mordu zastąpiłem widokiem pięknej i ośnieżonej tundry. Poczułem jak kojące zimno śniegu otula moje rozpalone i obolałe ciało, a spokój zagościł w moim wnętrzu. Chwytając się lin powstałem z maty, a następnie przymknąłem oczy. Otwierając je poczułem w sobie tak dobrze znany trans - wyłączyłem myślenie, pozostawiłem wszelkie inne sprawy w oddali, aby skupić się na celu. Teraz nie byłem już sobą, stałem się maszyną zdolną przemierzać całe mile bez chęci pragnienia i głodu, zapomniałem też czym jest zmęczenie. Jestem armią zamkniętą w jednym człowieku, zdolną aby zniszczyć cały ten zakłamany Amerykański bajzel. Inwazja nadchodzi.

150/150
21/30
171 słowa.
http://ile.liter.pl/slow.html
Proszę o ocenę gimmicku.
*celowe powtórzenie

Haris - widać, że postarałeś się przy tym poście, ponieważ udało Ci się wyeliminować większość błędów - większość, ponieważ i tak trochę ich znalazłem. Co do gimmicku, to widać, że cały czas piszesz o tym samym, (wiem, że taka jest twoja postać i na nienawiści do Amerykanów głównie opiera swój gimmick), jednak pomyśl żeby coś nowego wprowadzić, ponieważ czytanie ich zaczyna już trochę nudzić. Językowo post wypadł całkiem całkiem (określenie na Showa "żywy baner fast food'ów", dobre ;p).

Arktos - twój post także nie ochronił się przed błędami, a nawet znalazłem ich sporo m.in. źle postawione przecinki, literówki. Gimmick był, jednak prawie połowę twojego OSu zajmuje opis schłodzenia klaty przez Showa i wynikających z tego konsekwencji, co jednak nie jest za ciekawym tematem do opisu sytuacji. Nie zapomniałeś też o reakcji z publicznością - za co plus, jednak mam wrażenie, że to po prostu jeden z twoich słabszych postów, ponieważ pisałeś wiele lepsze.

Dalej tym razem Koslov.

Ostatnio edytowany przez Stif (2016-01-15 00:24:04)