Wtem na arenie zapada półmrok, a po bokach rampy rozbłysnęły dwa ogromne strumienie ognia. WWE-Universe już wiedzą o kogo chodzi. W lekkim poddenerwowaniu wyczekują, aż wysłannik samego Lucyfera wyjdzie z podziemi, by zaspokoić swe diabelskie żądze. I nagle wychodzi zza backstage'u i staje na rampie! Ogromny, mierzący 2 metry i 13 centymetrów Potwór powolnym, dostojnym, ale pewnym krokiem zaczyna zmierzać w stronę ringu. Po upływie kilku chwil już stał po środku pola walki. Powoli zaczął unosić ku górze swe ręce, a następnie ich gwałtownym ruchem w dół uwolnił strumienie ognia z każdego z czterech narożników.

Kane: Czas płynie nieubłaganie i Survivor Series z minuty na minutę jest coraz bliżej. Czy Wyatt powinien się mnie obawiać? No cóż... Zmieńmy może pytanie. Czy ma podstawy ku temu, by być przed starciem dobrej myśli? Ani mi, ani nikomu zdrowo myślącemu nie wydaje się, by jego szanse były zbyt duże. Bray jednak nie należy do osób, które zdrowym rozsądkiem są w stanie się pochwalić. To, czy się mnie obawia, czy też nie, to kwestia drugoplanowa. Najważniejsze jest to, co czuję i wiem ja. W tę niedzielę mrok Szatana uniesie się nad Philadelphią i Lucyfer znowu zatryumfuje! A jeśli ma ktoś jakieś wątpliwości, to... przykujcie swój wzrok i skupcie się na tym, co już za chwilę się stanie. Dzisiaj mą ofiarą będzie CM Punk. Zniszczę go, a następnie zawlokę jego duszę do Hadesu, a to będzie tylko przedsmak tego, co za 6 dni czeka Braya Wyatta. Hell is coming! Hahaha!

Kane ryknął diabolicznym śmiechem. Nawet, gdy już odrzucił mikrofon na bok, jego donośny i przeraźliwy śmiech niósł się po arenie. Już za chwilę przekonamy się, czy faktycznie uczyni z Punkiem to, co obiecał.