Kontra przed Pentagram Choke!

Kontra udana. Koslov nie jest jednak zamroczony na tyle, aby nie móc zareagować. Dlatego też, mamy OS na 250 słów!

Alex cofa się o kilka kroków i trzyma za twarz, a Ruckus podnosi się z kolan na równe nogi.

Jakim prawem ten parszywy Amerykanin śmiał mi przerwać, czy on nie rozumie, że łącznie z całym swoim narodem jest skazany na porażkę? Nikt nie będzie stawiał mi oporu, a na pewno nie jakiś pod ludzki śmieć będący częścią tego zakłamanego kapitalistycznego systemu. Jednak przez niego cały misternie składany plan prysł niczym bańka mydlana, a ja musiałem rozpocząć starania od nowa, jednak dostrzegłem szansę przywrócenia kontroli, co prawda niewielką lecz ktoś taki jak ja - żołnierz do zadań specjalnych, nie uznaje słów trudny czy niewykonalny, po prostu działa. Bez najmniejszego wahania z okrzykiem na ustach wystartowałem w kierunku wroga, którego dupa nadal pozostawał na macie, a on sam powolnym ruchem podnosił się z niej. Ten moment, w którym moja ręka wbiła go w matę (Low Clothesline) był jedynie formalnością przywracającą poprzedni stan rzeczy. Cios, który wyprowadziłem uświadomił mu, jak i wszystkim zasiadającym na trybunach, że nie mają szans z potęgą, której jestem reprezentantem. Zniszczę każdego z wysłanych na mnie pseudo-żołnierzy, a kiedy to nastąpi już nikt nie powstrzyma inwazji ścierającej na proch tego przegniłego brakiem logiki amerykańskiego świata. Żaden ze śmieci wysłanych na mnie tego nie zatrzyma, nikt tego nie powstrzyma, a osobisty rozkaz o zniszczeniu wszelkiego oporu wystosowany do mnie przez Wladimira Putina stanie się niezaprzeczalnym faktem.

Po raz kolejny potęga Rosji reprezentowanej przeze mnie udowodniła swa wyższość na Ameryką i ich reprezentantem. Ten czarnuch nie ma żadnej szansy ze mną, żołnierzem bo czy zwykły ćpun może mierzyć się z kimś kto został wyszkolony do walki i podboju? Nie! Nadal działając szybko lecz zgodnie z planem wskoczyłem na najbliższy narożnik wykonując kolejną dewastującą akcję, tym razem był to Moonsault. Widzę jak ten nieudacznik będący nieudolną próbą zatrzymania mnie jęczy już z bólu. Sekunda na złapanie oddechu po czym efektowny skok na równe nogi, na następnie błyskawicznie wykonany Standing Moonsault, lecz nie zamierzałem jeszcze kończyć. Zamiast tego wepchnąłem tego śmiecia do narożnika, aby zadać mu kolejny cios, tym razem Body Avalanche, po którym automatycznie odeszłam na bok. Widok słaniającego się na nogach kapitalistycznego pomiotu przywiódł mi na myśl kolejny z pomysłów na starcie go w proch. Jednym ruchem złapałem go za głowę, po czym dołożyłem Knee Lift, a nieprzytomne truchło mojego wroga i niebywałą lekkością upadło na matę. Tak Ameryko, patrz jak twoi bohaterowie spoczywają pod moimi stopami, a już niedługo cała będziesz pod butem Rosjan.

To co tu robiłem było zgodne z wszystkimi wytycznymi Wladimira Wladimirowicza Putina - niszczyć i nie pozostawiać nadziei, a ja tak właśnie postępowałem. Pospiesznym, a zarazem płynnym ruchem po raz kolejny wskoczyłem na narożnik tym razem wykonując niesamowity Diving Legdrop, a buzująca we mnie nienawiść do tego zachodniego bagna dodawała mu dodatkowej energii. Wiedziałem, że po tylu akcjach przeciwnik nie stanowi już większego zagrożenia więc spokojnie oparłem się o liny szczerząc moje zęby w kierunku bandy Sodomczyków otaczających ring. Obelgi mieszane z przekleństwami puszczanymi w moim kierunku świadczyły jedynie o skuteczności akcji jakie do tej pory zaprezentowałem, a ich wyzwiska spływały po mnie niczym woda po kaczce. Jednak co za dużo przyjemności to niezdrowo, więc równie powolnym krokiem co odszedłem powróciłem do nieźle już zdewastowanego wroga. Wykorzystując jedynie minimalny potencjał siły podnisłem tego parszywego kapitalistę, po czy wykonałem Pendulum Backbreaker, a to był dopiero początek kolejnej porcji cierpienia jaką miałem zamiar zaprezentować. Po raz kolejny w tym meczu wepchnąłem ćpuna w narożnik, jedynie w celu wykonania na nim kolejnej akcji, a tym razem okazał się nią Tornado DDT. Stojąc na macie obok skrajnie wyczerpanego już czarnucha, wiedziałem jedno - każdy z moich ciosów zbliża mnie do zwycięstwa, a ono do rehabilitacji w oczach narodu i mojego prezydenta. Dziś wyjdę stąd z tarczą i flagą dumnie dzierżoną w ręku.

Wszystko co do tej pory zdziałałem układało się w jedną, logiczną całość, w której to ja - Rosyjski wojownik miażdżę tego słabego i nieudolnego Amerykanina. Sama walka zaczynała mnie już nudzić, a upragnione zwycięstwo było bliżej niż na wyciągnięcie ręki, więc pospiesznym ruchem ruszyłem w stronę krawędzi ringu po czym zabrałem leżąca tam moją wojskową czapkę. Nałożyłem ją na głowę z największym szacunkiem, po czym posadziłem niekontaktującego już narkomana na macie. Chwila wdechu i mogłem kontynuować swą drogę ku wygranej i wyeliminować kolejnego z Amerykańskich bohaterów wykonując mój markowy Russian Dance Kicks. Fala gwizdów jakie dotarły do moich uszu była wprost niewyobrażalnie przyjemna i dodał mi kolejnej porcji motywacji. Po tej jakże udanym popisie moich umiejętności nie pozostało już nic innego jak zakończyć te starcie i pozbyć się kolejnej z przeszkód na drodze inwazji. Ze spokojem i pewnością wrzuciłem tego ciula na barki, a wykonany kilka sekund później Contract Killer był końcem wszystkiego w tej walce. Teraz nie pozostało mi nic innego jak tylko przypiąć wroga i odkupić się w oczach narodu....

Kontra udana, ale Double Foot Stomp nie wychodzi prosto z kontry, więc ciosu nie zaliczam. Ruckus łapie za nogę Koslova i powala go na matę. Mamy OS na max.200 słów.