Przemierzając zaplecza gali rozmyślałem o ostatniej porażce, chodziłem powoli pozwalając aby wściekłość we mnie narastała. Wiem, że zawiodłem Rosję, Władimira Putina i cały mój naród, doskonale o tym wiem, jednak dzisiejsza walka będzie moim odkupieniem w ich oczach, tej nocy kolejny wysłannik Sodomskiego narodu polegnie z mojej ręki. Lecz nagle czy to przypadkiem czy dziwnym zrządzeniem losu spostrzegłem jego - czarnuch, który dziś będzie kolejnym na liście poległych w starciu za mną. Uśmiechnąłem się arogancko i z oczywistym poczuciem wyższości puszyłem w jego kierunku. Ten skazany na porażkę ciul, jak przystało na "Prawdziwego Amerykanina" pochłaniał właśnie powiększony zestaw z fast-food'a. Zgodnie z wojskowymi naukami niczym cień siadłem przy stoliku tego Amerykańskiego śmiecia.

-Siemasz nędzny Amerykańcu, powiedz jak to jest mieć pewność, że polegniesz dziś z mojej ręki. Popatrz na siebie, jesteś nikim tak samo jak cały twój naród. Popatrz na siebie, jesteś nikim, chodzisz w szmatach, a ja mam idealny garnitur, ja jestem żołnierzem, a ty zwykłym śmieciem, na którego się spluwa widząc na ulicy. Podobno jesteś tym co jesz, a jesz gówno i waszego Amerykańskiego wynalazku - fast-food'a. Jak tylko skończę z waszymi bohaterami już nikt nie stanie na drodze do naszej, Rosyjskiej inwazji. Jak już nasza niepowstrzymana armia tu wejdzie to oczyści ten kraj z plew twojego gatunku i naprawi ten zgniły świat.

Ten śmieć nawet się nie odezwał, zaś jego twarz wyrażała wściekłość. Wściekły umysł to wąski umysł, a ja swój już wyczyściłem.