Na arenie rozbrzmiewa "The Beast", a Batista pojawia się na rampie z pasem WWE na ramieniu! Fani szaleją, a zawodnik nakręcony pozytywną energią w podskokach podchodzi na środek rampy. W tym miejscu przeskakuje z nogi na nogę klepiąc swoje trofeum, a następnie napina mięśnie wydając z siebie dziki okrzyk godny Króla Dżungli! Następnie Dave przykuca markując strzelanie z karabinu maszynowego, a WWE Universe może podziwiać piękny pokaz sztucznych ognich. Po chwili Animal wstaje i przechodzi kilka kroków uderzając się w tytuł i jeszcze wyskakuje w powietrze machając ręką, jakby zadawał cios, po czym sztuczne ognie znowu mogą cieszyć publikę. Zwierz już bardzo pewny siebie zmierzał w kierunku "kwadratowego pierścienia". W jego oczach nie ma strachu, a jedynie wigor, agresja oraz czysta żądza krwi. Bestia wślizgnęła się do ringu pod linami, po czym weszła na każdy z narożników, gdzie uniosła WWE Championship nad głowę i zaryczała dziko! Kibice byli zachwyceni, a Dave oddał pas sędziemu zajął miejsce w narożniku, przygotowując się do rozpoczęcia starcia, którego wprost nie mógł się doczekać!

Main Event, mistrzowie więc KŁ na max 500 słów

Gdy tylko Brian Cage wszedł do ringu, poczułem się jakby rzucił mi wyzwanie. Byłem jak rozwścieczony nosorożec, który zwęszył intruza na swoim terytorium. Wczoraj CM Punk przekonał się jak kończą śmiałkowie, pragnący zmiany samca alfa- „Maszyna” nie będzie wyjątkiem. Broniąc tytułu na chwilę zaspokoiłem apetyt… lecz szczytowy drapieżnik zawsze szybko głodnieje! Pewność siebie, która malowała się na twarzy ofiary z całą pewnością okaże się dla niego zgubna. Dzisiaj znalazł silniejszego przeciwnika… szybszego, bardziej doświadczonego i zabójczego! Nie będę jak Christian, on uległ mistrzowi United States. To moje trofeum jest najcenniejsze i pora to udowodnić! Z każdą sekundą coraz bardziej nakręcałem się na łowy. Czułem każdy oddech adwersarza, który tylko wzmagał we mnie agresję. Walka o pozycję pobudzała produkcję testosteronu i budziła najdziksze instynkty! Byłem uwięziony, niczym pies na łańcuchu… gdyby nie fani, zacząłbym toczyć pianę z pyska. Ich owacjom nie było końca, a okrzyki „Go Batista!” przelewały się po całej hali. Pozytywna moc, którą mi przekazywali kumulowała się wewnątrz mnie, w połączeniu z wulkanem energii dawała niepowstrzymaną erupcję zwierzęcej potęgi! Nagle upragniony dźwięk  uwolnił mnie z objęć letargu, a żądza krwi pchnęła w pogoń za zdobyczą. Bez chwili namysłu ruszyłem przed siebie, aby dopaść ofiarę i rozszarpać ją na strzępy! Spotkaliśmy się w okolicach środka „kwadratowej konstrukcji”… stanęliśmy twarzą w twarz, mierząc się wzrokiem. W końcu zawarczałem gniewnie, aby następnie wejść w klincz. Na szczycie łańcucha pokarmowego zawsze potrzebny jest plan, to właśnie on gwarantuje sukces. Miałem go również i tym razem- błyskawiczny Knee Strike w przeponę osłabił zapędy rywala i rozluźnił jego uchwyt. Szybko wykorzystałem sytuację, aby uwięzić Cage’a w śmiertelnej pułapce. Przechodząc do bocznego Headlocku oplotłem jego szyję niczym boa, kradnąc coraz więcej życiodajnego powietrza. Doskonale wiedziałem, że taka góra mięśni potrzebuje ogromnych nakładów tlenu oraz solidnej podpory- to właśnie była moja strategia. Czerpałem niesamowitą przyjemność z dręczenia ofiary i jego ciągłych, nieudanych prób wyswobodzenia się. Publiczność dopingowała mnie, zdzierając czerwone gardła. Pragnęli mojego zwycięstwa, równie mocno jak ja! Nudziło mnie jednak monotonne polowanie, więc puściłem uścisk i posłałem przeciwnika na liny. Ten odbił się od nich z impetem, aby wrócić do mnie! Widok szarżującego Briana obudził we mnie zew walki! Krew zawrzała w żyłach, a noga wyrwała do przodu, zatrzymując ofiarę! (Big Boot) Cios trafił prosto w klatę i Maszyna padła na deski. Pomimo potężnej fali chederu, która nieustannie docierała z trybun, usłyszałem jak rywal odkaszlnął. Atak był niezwykle potężny! To dopiero początek, dlatego adwersarz szybko poderwał się z maty, choć był to jego największy błąd. Silny Gut Kick zaparł mu dech w piersi, a ja sprawnie przechwyciłem jego prawą nogę, aby wykonać niszczycielski Shin Breaker! Oponent złapał się za obolałą kończynę i przeszedł do lin, o które się oparł. W ten sposób chciał przeczekać burzę, ale niespodziewanie nastąpił grzmot! Momentalnie oplotłem go w pasie, żeby wcisnąć w narożnik i tam pozbawić go tchu. (Turnbuckle Smash) Nie miałem litości wymierzając kolejne razy- wbijając swój bark w jego brzuch. Arbiter prędko interweniował, lecz dopiero pod groźbą dyskwalifikacji przerwałem natarcie. Zdyszany Cage osunął się na matę, gdzie desperacko próbował wyrównać oddech. Spojrzałem na niego z pogardą- wiedziałem, że już niedługo skosztuję jego mięsa! Tymczasem wskazałem na biodra, po czym poklepałem się po klacie, aby ukazać czyje złoto jest najważniejsze!

Ilość słów: 530

Remik bierze +36h.

Ty chcesz żebyśmy to skończyli do piatku? Przecież ja się z tym wyjściem 2 dni będę męczył xD

Rywal zapiął mi potężny uchwyt. Moje nogi były blokowane w kolanach, a ręce nie mogły dotrzeć do szyi, która była opleciona przez uchwyt rywala. Wykorzystując moją siłę, pierwsze co zrobiłem to przekręciłem się na brzuch. W tej chwili miałem rywala na plecach, który nadal blokował dopływ tlenu do moich płuc przez zacisk na szyi.  Powolnymi ruchami zdołałem postawić jedną rękę, a następnie drugą, na których wsparłem się podniosłem swoje ciało do góry. To było jak pompka z ciężarem dwa razy większym przez rywala na plecach, jednakże jestem Maszyną, moja siła jest niewyobrażalnie duża. Nogi Batisty były zaciśnięte mniej więcej wokół mojego pasa, dlatego mogłem swobodnie podłożyć kolana by na nich się oprzeć i nie musieć utrzymywać ciężaru na samych rękach. Następnie wspierając się rękami, które dla równowagi ustawiłem bardziej po bokach podciągnąłem jedną nogę, tak, by stopa stała na ziemi, a noga była zgięta. Klęczałem na jednym kolanie, z przodu opierając się na rękach. Wiedziałem, że przeciwnik będzie odchylał się jak najmocniej do tyłu, abym ponownie upadł, dlatego jednym ruchem postawiłem drugą nogę na ziemi i zacząłem wstawać. Rozprostować nogi z takiej pozycji z cięzarem na plecach było bardzo ciężko, jednak głośno krzycząc dodawałem sobie potrzebnej energii i gdy w końcu stanąłem natychmiast zacząłem iść, niemal lecieć do tyłu w stronę narożnika, tak by po uderzeniu w niego Batista puścił swój uchwyt.

Za dobrze zacząłem łowy, aby teraz spłoszyć zwierzynę i pozwolić jej uciec! Pragnąłem krwi- zemsty za ten krótki zryw w obronie przed pożarciem! Stojąc twarzą w twarz z Maszyną myślałem tylko o rozczłonkowaniu go i pochłonięciu. Ogarnęła mnie istna furia, nie mogłem uwierzyć, że zdołał uwolnić się ze śmiertelnej pułapki! Pomimo wspaniałego początku nadal było mi mało. Czułem nieopisany niedosyt, nie potrafiłem opanować głodu walki. Publika tylko podsycała apetyt… kakofonia dźwięków docierających z trybun była niczym blask słońca, w którym mogłem się wygrzewać, niczym pyton. Fala nienawiści skierowana do Briana została przyćmiona przez ogrom owacji na moją cześć. Oni również mieli chrapkę na więcej. Wczorajsze zwycięstwo nad Brooksem nie zaspokoiło ich, tak samo jak mnie… a patrząc na ofiarę widziałem jedynie wielkie kawał soczystego mięsiwa, które już za chwilę stanie się przekąską. Za dużo przeszedłem, aby teraz odpuścić. Od mojego powrotu do tej federacji zapracowałem na status szczytowego drapieżnika i każdy kto próbował ze mną rywalizować przekonywał się, jakie jest prawo dżungli. Im wyżej się wspinasz, tym boleśniejszy będzie upadek! W ostatnim ogniwie łańcucha pokarmowego nie miejsca na synergię, ani nawet na konkurencję. Król dziczy może być tylko jeden. Jestem nim ja, a złoto, które należy do mnie, tylko potwierdza tern tytuł!

Nie mogłem się pohamować! Musiałem ruszyć do przodu i rozszarpać ofiarę na strzępy! Rozpędziłem się i staranowałem Briana niczym nosorożec, sprowadzając go do parteru potężnym Lariat'em. Nie zamierzałem dać mu choćby jednej sekundy odpoczynku! Momentalnie podniosłem go z maty i złapałem rękami za szyję. Uniosłem go, zajrzałem głęboko w oczy, warcząc przy tym gniewnie, a następnie ze wszystkich sił wcisnąłem w deski ringowe! (Two Handed Chokeslam) Zwierzyna leżała i nie mogła się ruszyć... lecz nawet to jeszcze nie był koniec. Błyskawicznie poderwałem go na równe nogi, aby wynieść na plecy i złapać w odpowiedniej pozycji, żeby wykonać dewastujące Air Raid Crash! Oponent już ledwo oddychał, a polowanie zbliżało się do końca wielkimi krokami!