Don't you see the writing on the wall ?
Your in way over your head
You're gonna drown in the things that you said.

Time has come and gone for words.
A thousand threats I've heard before.
But words are cheap, but lies are big to take.

Time has come and gone for words.
A thousand threats I've heard before.
And all your words are too big to take.

Ciszę na arenie rozbrzmiała muzyka, która wprawiła fanów w niespotykanie wielką owację. Wraz z początkiem słów na arenie pojawił się "Charyzmatyczny Enigma" Jeff Hardy! Fani nie mogli przestać wykrzykiwać jego imienia, bowiem jest bez wątpienia to ich ulubieniec. Wszyscy fani WWE nie posiadali się z radości widząc Jeffrey'a ponownie w ringu.



Po charakterystycznym dla siebie tańcu oraz pokazie fajerwerków ruszył w stronę ringu, aby przywitać się ze swoimi licznie zgromadzonymi fanami.



Będąc w pobliżu ringu spiker zaczął zapowiadać zbliżającego się do kwadratowego pierścienia Jeffrey'a:

- And his oponent. from Charlotte, North Carolina, weighning 216 pounds... The Charismatic Enigma - Jeff Hardy!

Na koniec Hardy wskoczył do ringu, a konkretniej mówiąc to na narożnik, aby raz jeszcze pozdrowić wszystkich swoich fanów, po czym spokojnie zszedł na matę i zaczął ostatnią rozgrzewkę przed zbliżającym się starciem.

Czwartą walkę w moim życiu pora rozpoczynać. Po ostatnich roszeniach wyszło tak, że muszę walczyć na czerwonej gali. Idąc dalej tym tropem jest to już trzecie terytorium na którym walczę. Na Smackdown niepokonany, na PPV Axxess podobnie, no to czas aby zrewolucjonizować RAW. Może to nie być takie proste, bowiem już na samym starcie dostaję fałszywego proroka Bray'a Wyatt'a. Cóż mogę o nim powiedzieć? Nie znam typa, ale podobno jest niezwykle niebezpieczny. Muszę mieć się na baczności przez całe starcie, bowiem z takimi trzeba uważać, jeden niepewny ruch i może być po mnie. Na początek zaczęliśmy tradycyjnie krążyć po ringu, lecz nie mogło trwać to w nieskończoność. Ktoś musiał to przerwać. Wykonałem krok do przodu, po czym "pożeracz światów" zrobił to samo. Wiedziałem, że próba sił zakończyła by się dla mnie sromotną porażką, dlatego musiałem wykombinować coś innego. W tym też celu wykonałem Low Kick'a w lewą nogę oponenta. Widząc, że daje to pożądany efekt, ponowiłem akcję. Wyatt zaczął nieco kuleć na obolałą nogę - oznaka, iż jestem na dobrej drodze. Korzystając z okazji wykonałem jeszcze Low Dropkick w tę nogę, aby przeciwnik przyklęknął. Póki co wszystko idzie po mojej myśli, zatem trzeba wykonać ostrzejszą akcję, która zada mojemu rywalowi nieco więcej obrażeń. Chwyciłem głowę Bray'a i bez żadnych kombinacji wbiłem ją w matę - Snap DDT zaaplikowane. Zdaję sobie sprawę, że to dopiero początek starcia, ale trzeba dosłownie od pierwszej minuty atakować, bowiem walka walce nierówna. Raz ciągłe ataki mogą dać zwycięstwo, a w innej walce nierozważny krok zapewni nam porażkę. Mając nadal Wyatt'a na oku, odsunąłem się od niego i powstałem na nogi czekając na dalszy rozwój wydarzeń.

[274/300]

Przeczytałem oba posty i musze stwierdzić że Jakub może kontynuować. Czemu? U Ciebie Alibaba spodobało mi się słownictwo, nie było błędów, ale ten cholerny błąd.. Gimmick Marcinie, Gimmick. Nie dostrzegłem tutaj tego Jeffa. Dopracuj to, a będziesz mógł sięgać po pasy. A co do ciebie Jakub to ogólnie rzecz biorąc post przyzwoity. Gimmick wpasowany. No wszystko ładnie, wiec atakuj.

Sędzia doliczył zaledwie do 2, gdyż Jeff zdołał poderwał barki. Atakuj dalej Bray.

Oponent ma szansę na kontrę tuż przed Elbow Drop, Wyatt już jest trakcje wykonywania tej akcji.

co robisz Jeff ???

Wreszcie coś poszło po mojej myśli. Niby prosta ta kontra, ale jednak trzeba było zachować trzeźwość umysłu aby ją wykonać. Bray uderzył łokciem w matę co sprawiło mu niemały ból, a ja za pomocą lin mogłem wreszcie stanąć na nogi. Nie chciałem mu pozwolić, aby zrobił to samo, dlatego też gdy był jeszcze na kolanach wykonałem mu Low Dropkick w tors, aby przywitał się plecami z matą. Czułem, że teraz jest moja kolej na dominację w tym ringu. Role się odwróciły i to pożeracz światów będzie teraz gnębiony przeze mnie. Na początek zaserwowałem mu serię Stomp'ów na tułów, ale i po jednym na ręce i nogi. Nie mogłem ani na chwilę spuścić go ze wzroku, ponieważ groziło to kolejną serią agresywnych ataków przeciwko mnie. Od jakiegoś czasu nie było w tej walce już nic porywającego, zatem najwyższy czas, aby podgrzać nieco publiczność, a przy okazji osłabić Wyatt'a. Nie ma to jak upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Odwróciłem się tyłem do opasłego oponenta i wykonałem bez chwili zastanowienia Standing Moonsault. Publiczność niemalże z automatu zaczęła skandować moje imię, gdy tylko podniosłem się z Bray'a i podniosłem rękę ku górze. Wiedzieli, czyj czas teraz nadszedł. Można przyrównać obecny stan rzeczy w ringu do historycznych rozbiorów. Tyle tylko, że zaborca jest jeden i jestem nim  ja, a bezbronny Wyatt musi pogodzić się z dominacją rywala. Widziałem jednak, że Bray nie chce dać za wygraną i już próbował powstać na nogi. Musiałem mu to uniemożliwić najprostszym ze sposobów, dlatego kopnąłem go w plecy zadając nie mały ból. Mój ruch sprawił, że Wyatt ponownie powitał się z deskami, a ja mogłem dołożyć Elbow Drop w kręgosłup oponenta. Przyszedł czas na jakąś ostrzejszą akcję, bowiem samymi łokciami oraz kopnięciami to ja tej walki nie wygram. Pomogłem wstać rywalowi, lecz była to zgubna pomoc, ponieważ kopnąłem go w brzuch aby się zgiął i chwyciłem za głowę ciągnąc na własny bark - Stunner udany. I co Bray, kto jest teraz górą?

Wyatt padł jak rażony piorunem po akcji, którą mu zaserwowałem. Czas zatem ruszyć do boju, nie można dawać ani chwili odpoczynku Bray'owi, bo kto jak kto ale on jest szczególnie niebezpieczny. Znów wróciłem do okopywania ciała rywala za pomocą Stomp'ów, ale to tylko cisza przed burzą, bowiem na horyzoncie widoczna już jest znacznie potężniejsza akcja niż wszystkie, która dzisiaj już w tym ringu były. Korzystając z okazji, że jesteśmy w narożniku moja nieprzeciętna kreatywność podsunęła mi do głowy pewien pomysł. Chwyciłem głowę przeciwnika i po raz kolejny postawiłem go na nogi. Znów nie mógł ode mnie oczekiwać zbyt wiele. Trzymając jego głowę wbiegłem na drugą, aż w końcu na trzecią linę i wybijając się z niej wykonałem jakże widowiskowe Tornado DDT. Fani znów zaczęli żywiołowo reagować na to, co dzieje się w ringu, a ja nieco obolały, ale zadowolony z siebie powstałem z maty. Udowodniłem po raz kolejny temu fałszywemu prorokowi, że ze mną trzeba się liczyć i nie można traktować mnie góry. Miałem już w głowie zaplanowane kilka minut dalszego starcia. Przeciągnąłem "zwłoki" Bray'a w okolice narożnika, jednak nie będzie to oczywiście Swanton, bowiem na to zdecydowanie za wcześnie. Początek wyglądał bliźniaczo podobnie co do poprzedniej akcji. Podniosłem za głowę rywala i wskoczyłem na trzecią linę, tyle tylko, że tym razem był to Bulldog. Oj Panie Wyatt, nie chciałbym być teraz w pana skórze. Teraz poleżałem nieco dłużej na macie, ale i tak wstałem z niej zdecydowanie wcześniej niż mój oponent. Zatrzymałem się przy linach i popatrzyłem na mojego rywala kiwając przecząco głową. To na prawdę on jest tym pożeraczem światów? Wprawdzie na początku starcia coś tam pokazał, jednak gdy nadeszła chwila załamania nie jest w stanie absolutnie nic zrobić. Wiedziałem, jaki będzie mój następny ruch. Znów podniosłem ciało coraz bardziej nieprzytomnego rywala i postawiłem go na nogi. Wymierzyłem niezbyt silny Slap, aby nieco go ocucić, po czym posłałem Irish Whip'em na liny. Ku zaskoczeniu wszystkich nie była to żadna akcja wysokiego ryzyka, a wręcz przeciwnie, akcja siłowa. Jeff wykonuje Spinebuster na znacznie cięższym od siebie rywalu, co tu się dzieje?! Fani tylko podziwiali w ciszy mój popis siły oraz coraz bardziej zmniejszające się szanse na zwycięstwo Wyatt'a.