Moje wejście znajduje się tutaj: http://www.n-w-u.pun.pl/viewtopic.php?p … 66#p104166

Nie wiem czy jest sens abym przepisywał, tam wszystko jest ujęte.

No to zaczynamy, Kto Ładniej na max 350 słów Powodzenia

+24h

Przez długi czas poddawałem w wątpliwość to, czy nasz General Manager potrafi schować dumę do kieszeni i kierować się tym, co jest best for business. Szybko wyzbyłem się jednak tego uczucia w momencie, gdy ujrzałem kartę na dzisiejsze show. Pierwsza walka wieczoru, a w niej ja! Zaś moim przeciwnikiem złoty medalista olimpijski - Kurt Angle. I to nie jest żaden powód do dumy, radości, bądź jakichkolwiek innych podobnych uczuć. Tę radość budzi we mnie fakt, że zwycięzca tej walki weźmie w walce o walizkę Money in the Bank! Jak ważne jest to wyróżnienie wie chyba każdy z zapaśników stąpających po ringach całego świata. Zdobyć je może tylko raz w roku i tylko jeden z setek, którzy chcieliby móc je mieć. Dość jednak już tego pieprzenia. Chcę mieć walizkę, chcę być na szczycie układu pokarmowego, ale by tak się stało muszę zabrać się do roboty! Czas zacząć bić!

Ledwie rozbrzmiał gong, a mój oponent już wściekle naciera w moją stronę. Zgrabnym schyleniem unikam jednak zagrożenia, a następnie Big Bootem wymierzonym prosto w czoło, gaszę zapał przeciwnika. Lekki ogień jednak wciąż się tli, co sprawia, że oszołomiony Angle, mimo wszystko, wstaje chcąc się zrewanżować. Nic z tego! Potężny Clothesline sprowadza go raz jeszcze na ziemię. A gdy po raz kolejny się podniesie na nogi, to skutecznie go uciszy Belly-To-Belly Suplex! Wow! Co za impact! Angle poleciał w przeciwległą stronę ringu, niczym szmaciana laleczka! To musi robić wrażenie. Z przykrością muszę jednak stwierdzić, że mam dla mojego rywala złe wieści, bowiem to dopiero początek wrażeń, jakie na dziś dla niego przygotowałem. A żeby nie być gołosłownym, czym prędzej podchodzę do niego, pomagam mu wstać, a następnie odpowiednio chwytam i raz jeszcze ciskam nim o matę wykonując Belly-To-Belly Suplex! Kolejny perfekcyjnie wykonany Suplex. Wszyscy są pod wrażeniem. Komentatorzy, fani... Nawet sam Angle. Nic mi jednak po jego szacunku czy uznaniu. Mam zamiar go zniszczyć, by móc to samo uczynić z tymi, którzy staną mi na drodze do walizki Money in the Bank. Gra się rozpoczęła, a zwycięzca może być jeden!

Ostatnio edytowany przez Krzysztof (2015-05-02 10:31:00)

Czy można było ten pojedynek zacząć lepiej? Nie wydaje mi się. Totalnie zdominowałem swojego oponenta, a teraz będę kontynuował swój marsz ku victorii. Czekam kilka chwil. Tyle Kurt potrzebuje, by się podnieść. Gdy już to czyni opiera się o jeden z narożników. Ten moment, tę sytuację i to położenie błyskawicznie wykorzystuję, wbijając się w rywala serią Shoulder Trustów! Rywal z pewnością to odczuł. Nie czekając zbyt długo prędko ustawiam go sobie w odpowiedniej pozycji, a następnie aplikuję mu Butterfly Suplex! Aż chce się krzyknąć "Suplex City, BITCH!". Rywal leży głęboko z trudem łapiąc kolejne oddechy, gdy nagle przyjmuje potężne uderzenie kolanami (Knee Drop)! Przerażający ból mimowolnie zmusił Angle'a, by ten się podniósł, lecz wtedy też los nie miał dla niego dobrych wieści, gdyż zmuszony został do przyjęcia potężnego Lariata! Co za przeróbka chwytów! Nie pozostało już nic, jak tylko przypiąć. 1... 2... Kick Out! Angle wciąż w grze! Pomimo niemałego zdziwienia, którego nie zamierzałem nawet ukrywać, i dałem mu upust poprzez wyraźnie zdziwiony wyraz twarzy, powoli podniosłem się z maty, pomogłem to samo uczynić rywalowi, po czym poczęstowałem go Swinging Neckbreaker!

I to ma być przyszły mistrz? Poważnie? Ktoś kto nawet nie potrafi wykorzystać swojej szansy? Koniec tego, Kurt wkracza do akcji. Chcecie prawdziwego Olimpijczyka? To go otrzymacie! Mój kark nieco ucierpiał po bliskim spotkaniu z matą, ale to nic w porównani do tego jak za chwilę będzie cierpieć jego kostka. Po serii nieprzerwanych ataków ze strony Brytyjczyka w końcu udaje mi się odzyskać na chwilę świadomość. Leżę dość długo na brzuchu po ostatnim ataku mojego oponenta, wydaje się jakby to był cały dzień! W końcu jednak Bad News Barrett dochodzi do wniosku, że wypadałoby kontynuować ten pojedynek, dobra moja! Kiedy kątem oka zauważam, że rywal jest dość blisko z całej siły uderzam łokciem wprost w jego brzuch. Skulony miłośnik herbat o piątej po południu walczy o oddech. Trafienie w przeponę nie należy do najprzyjemniejszych, ale właśnie w tym widzę swoją szansę. Momentalnie podrywam się na nogi i wstaję. Publiczność widząc stojącego Amerykanina zaczyna gorąco reagować na każdy, nawet najmniejszy mój ruch. Wyprowadzam jeszcze kilka szybkich, ale bardzo celnych uderzeń prosto w jego facjatę, a następnie błyskawicznie przechodzę za plecy oponenta zapinając jednocześnie klamrę na jego brzuchu w iście zapaśniczym stylu. Wow! Panie niedoszły Money in the Bank, pora na małą przejażdżkę! Z bojowym okrzykiem wynoszę Wade'a w górę tylko po to aby przerzucić go nad sobą i uderzyć nim o matę. To nie koniec. Klamra nie zostaje zerwana więc pomagam mu wstać i powtarzam tę niezwykle obciążającą kark akcję jeszcze dwukrotnie. Triple German Suplex wykonany!

(uznałem to jako 3 akcje, spodziewałem się hejtu za tak sprytne wybrnięcie z sytuacji, ale ok... Wasza wola)

Cudownie, ale to dopiero początek. Sam jednak nie jestem już pierwszej świeżości więc potrzebuję chwili na złapanie oddechu. W mojej głowie widnieje mnóstwo pomysłów na rozegranie tej walki. Wiem, że w bezpośrednim starciu na pięści nie mam zbyt dużych szans z wyższym ode mnie Brytyjczykiem. Pora pokazać to w czym jestem najlepszy... Dzieciaku, czas na trochę zapasów w stylu wolnoamerykańskim! Nieco już zgrzany wstaję i w geście triumfu podnoszę obie ręce do góry. Publiczność się rozgrzewa, a ich płomień uderza wprost we mnie! Od razu biorę rozpęd odbijając się od lin i gdy Bad News Barrett prawie już stoi powalam go na matę za pomocą Jumping Clothesline.




Wade z dużą siłą pada na matę, ale ja nie pozwalam mu odpocząć! Jestem na fali, adrenalina buzuje w moich żyłach i nie mogę... nie mogę tego zaprzepaścić! Zwiastując swoje zamiary zaczynam w bardzo brutalny sposób okopywać nogę Brytyjczyka wieloma Stompami. Sędzia jednak dość szybko mnie odciąga, a mój oponent chwyta się za obijaną część ciała. Nie ma czasu na łzy, chłopczyku. Momentalnie podbiegam do rywala i podnoszę go trzymając za kark. Kiedy stoimy twarzą w twarz obejmuję go splatając dłonie na jego plecach i przerzucam go nad sobą wykonując efektowny i efektywny Belly-to-belly Suplex



Po tej akcji przyszła kolej na jeszcze kilka silnych, precyzyjnych kopnięć wprost w kostkę rywala. Zaczyna to powoli odczuwać co może przydać mi się na przyszłość, bliską przyszłość. Jednak osłabiając samą kostkę nie wygram tego starcia, to nic nowego. Dlatego postanawiam odpłacić pięknym za nadobne. Błyskawicznie podnoszę Wade'a ponownie za kark i bez większego problemu wchodzę z nim w specyficzny klincz. Mając go w odpowiednim uchwycie wynoszę w górę tylko po to aby po chwili z dużą siłą uderzyć nim o matę. Szybki Suplex zaaplikowany!

Nie ma odpoczynku! Wstawaj Brytolu! Twoja durna ojczyzna cię wzywa! Dzisiaj to wyjątkowo ja jestem darzony sympatią przez publikę, ale jest to spowodowane pochodzeniem Barretta oraz moim patriotyzmem. Cała hala aż wrze w oczekiwaniu na Ankle Lock do którego się przymierzam. Widzę, że BNB liczy na chwilę wytchnienia, a moim zadaniem jest utrudnianie mu tego jak to tylko możliwe. Dlatego właśnie błyskawicznie podnoszę Wade'a i posyłam go na liny za pomocą Irish Whipa. Jego powrót następuje szybko, ale na pewno ten moment zapadnie w jego pamięci na długo. Kiedy jest wystarczająco blisko pochylam się na bok i obejmując jego tors wynoszę go do góry, a następnie z wielką siłą pomagam mu upaść na moje kolano wykonując Tilt-A-Whirl Backbreaker.



Koniec jest już bliski chłoptasiu! It's true! It's damn true! Nie ulega wątpliwości, że mistrz olimpijski z 1996 roku jeszcze nie ma dość, czego nie można powiedzieć o moim oponencie. Czuję, że właśnie osłabianie jego pleców może być kluczowe dla tej konfrontacji. Dlatego to właśnie czekam aż Brytyjczyk zacznie wstawać, co skutecznie mu przerywam tylko po to by znowu wynieść go w górę i zaatakować jego plecy moim kolanem. Śliczny Backbreaker osłabia kręgosłup rywala.



- Kurt! Weź się w garść! Nie możesz zapomnieć o swoim celu! Tak... tak!- Twarz z wyrysowanym obłędem na sobie wyraźnie rzuca spojrzenie na jedną z kostek leżącego Barretta. - To przecież jest Twój cel Kurt! A teraz weź to po co przyszedłeś! - Moje myśli nie dają mi innej opcji. W bestialski sposób podbiegam do niedoszłego Mr. Money in the Bank i z wielką siłą zaczynam okopywać Stompami jego kostkę. Trwa to dopóki sędzia nie zagrozi mi dyskwalifikacją. Po tych groźbach potulnie odchodzę pod liny w oczekiwaniu na 'powrót' mojego oponenta do świata żywych. W tym czasie udaje mi się uspokoić oddech, ale jego pozycja półstojąca działa na mnie jak czerwona płachta na byka i ze wściekłością ruszam w stronę Brytyjczyka powalając go ponownie na matę za pomocą Jumping Clothesline. Koniec jest bliski Wade! God save the Olympian!